Artefakty migotania są zjawiskiem w sonografii polegającym na odbiciu wiązki kolorowego dopplera za zmianą ogniskową o nierównej powierzchni, takiej jak uwapniony złóg lub kryształek cholesterolu.
Zjawisko to można potwierdzić za pomocą pulsacyjnego dopplera – wówczas na ekranie monitora obserwujemy jasne prążki biegnące od linii referencyjnej symetrycznie powyżej oraz poniżej linii. Powodem powstawania jest określona struktura, która stanowi przeszkodę dla wiązki ultradźwiękowej.
Efekt ten możemy praktycznie wykorzystać do diagnostyki drobnych złogów znajdujących się w polu centralnym nerki. W tym obszarze drobne i jasne złogi mogą zlewać się z tkanką tłuszczową oraz tkanką łączną lub ścianą naczyń nerkowych. Charakterystyczny kolorowy warkocz powstający za taką strukturą może pomóc w rozpoznaniu kamicy nerkowej.
Podobne zastosowanie nie jest do końca widoczne w przypadkach kamicy żółciowej. Jednak jeżeli obrazowaną strukturą będą kryształki cholesterolu, to wówczas możemy ten efekt zaobserwować. Drobne kryształki cholesterolu pojawiają się szczególnie chętnie w zatoce Aschoffa-Rokitanskyego w przebiegu adenomiomatozy pęcherzyka żółciowego. W przypadkach wątpliwych można wówczas dokładniej zdiagnozować przy użyciu kolorowego dopplera.
W przypadku kalcyfikacji spotykanych w nowotworach pęcherza moczowego również występuje efekt generowania artefaktu migotania. Technika skanowania pęcherza moczowego może również wymagać monitorowania dopplerowskiego. Wykorzystując efekt powiększenia obrazu oraz głowicę zarówno krzywoliniową, jak i liniową przy zastosowaniu technik optymalizacji obrazu oraz dopplera PW, znacznie poprawimy precyzyjność opisu zmian ogniskowych o wyglądzie gruczolakoraków pęcherza moczowego.