Autoimmunologiczne zapalenie trzustki w USG

Total
0
Shares

Analiza obrazu USG – notatka

Rozpoznanie na podstawie ultrasonografii (USG) można precyzyjnie określić, biorąc pod uwagę dane kliniczne, które go wspierają. Wywiad pacjenta powinien sugerować obecność choroby autoimmunologicznej. W kontekście dodatkowych badań diagnostycznych, na które należy zwrócić uwagę, są podwyższone poziomy enzymów takich jak amylaza i lipaza, a także stężenie immunoglobuliny G4 (IgG4). Istnieją 2 typy AZT, typ I – u osób starszych, dominują nacieki limfocytarne również w innych narządach ( m.in. w drogach żółciowych), typ 2 – u młodszych pacjentów w 2- 3 dekadzie życia, nacieki są głównie zbudowane z PMN (granulocytów).

Obraz trzustki w badaniu USG prezentuje się następująco:

  • Miąższ głowy, trzonu i ogona trzustki wykazuje hipoechogeniczny wzór.
  • W badaniu dopplera znakowanego kolorem obserwuje się wzmożone unaczynienie- co wynika z przekrwienia w przebiegu procesu zapalnego.
  • Wokół trzustki widoczne jest hipoechogeniczne otoczenie, zwane halo.
  • Zewnętrzna pseudotorebka o wzmożonej echogeniczności jest wynikiem włóknienia, które jest odpowiedzią na stan zapalny i napływ fibroblastów
  • Trzustka powiększa się i przypomina wyglądem kiełbasę.

Podczas różnicowania warto zwrócić uwagę na mukowiscydozę. W tym przypadku, obraz trzustki w USG może wykazywać wzmożoną echogeniczność i być niejednorodny, co jest związane ze zwyrodnieniem torbielowatym. Mukowiscydoza jest chorobą genetyczną, która może prowadzić do poważnych problemów z układem oddechowym i trawiennym. Warto zwrócić uwagę na te szczegóły podczas interpretacji wyników USG.

Hiperechogeniczna łącznotkankowa torebka, zbudowana z włóknika (ang. capsula-like rim), występuje na brzusznym brzegu trzustki. Nie jest ona za każdym razem widoczna w badaniu ultrasonograficznym (USG). Jest to objaw charakterystyczny, lepiej obserwowany w tomografii komputerowej (TK) i rezonansie magnetycznym trzustki (MRCP). Jest on dostępny w tej diagnostyce (TK, USG, MRI) – w około połowie przypadków.

W badaniu USG należy zwrócić uwagę na powiększenie obrysu narządu oraz hipoechogeniczny wzór narządu (teksturę) przy jednoczasowym braku typowych objawów klinicznych charakterystycznych dla ostrego zapalenia trzustki (OZT).

Ostateczne rozpoznajemy za pomocą BIOPSJI.

Obrazek posiada pusty atrybut alt; plik o nazwie image.png

Zdjęcie powyżej: Wygląd autoimmunologicznego zapalenia trzustki w ultrasonografii endoskopowej. Ten aspekt ultrasonografii endoskopowej polega na uwidocznieniu tworzącej “masy” autoimmunologicznego zapalenia trzustki: pojedynacza nieregularna masa (a w zasadzie hipoechogenczy obszar) – hipoechogenna, zlokalizowana w głowie trzustki, bez wcześniejszej dilatacji głównego przewodu trzustkowego (Wirsunga).

Piśmiennictwo:

Gallo, C., Dispinzieri, G., Zucchini, N., Invernizzi, P., & Massironi, S. (2024). Autoimmune pancreatitis: Cornerstones and future perspectives. World Journal of Gastroenterology, 30(8), 817-832.