Thickened Gastric Mucosa – The Role of Ultrasound in Diagnosis
Znacznego stopnia pogrubienie śluzówki żołądka może wynikać z nadciśnienia wrotnego. Wówczas poszerzeniu ulegają naczynia zlokalizowane na krzywiźnie mniejszej żołądka (żyła żołądkowa lewa) oraz w okolicy dna żołądka (żyły żołądkowe krótkie). W badaniu przezskórnym USG można obserwować żylaki tych naczyń, zwłaszcza przy zastosowaniu Dopplera kolorowego. Szczególnie korzystna diagnostycznie jest endoskopowa sonografii (EUS). W przypadkach niepewnych diagnostycznie można posiłkować się wsparciem portografii TK. Badania te są natomiast trudno dostępne w porównaniu do USG przezskórnego, ale nie do uniknięcia, jeżeli warunki anatomiczne pacjenta nie pozwalają na uzyskanie odpowiednich projekcji USG – potrzebnych do oceny.
Podczas wziernikowania żołądka, pobranie materiału diagnostycznego z żylaków żołądka może skutkować niekontrolowanym krwawieniem, dlatego istotne jest potwierdzenie rozpoznania w wyżej wymienionych badaniach. EUS i portografia są skuteczne u pacjentów otyłych oraz w sytuacjach, kiedy badanie klasyczne przezskórne USG nie umożliwia nam na uzyskanie projekcji z uwagi na schowanie żołądka głęboko pod łukiem żebrowym. Klasyczne USG może natomiast pokazać możliwe przyczyny nadciśnienia wrotnego, takie jak zmiany w wątrobie, drogach żółciowych i śledzionie.
Dodatkowe wsparcie w diagnostyce obecności żylaków przełyku jako powikłania nadciśnienia wrotnego może stanowić wskaźnik śledzionowo-wrotny zaproponowany przez Liu i współpracowników. Ocena polega na uzyskaniu pola śledzionowego przez pomnożenie wymiarów podłużnego i poprzecznego oraz podzielenie ich przez średnie wartości przepływu naczyniowego w żyle wrotnej uzyskane podczas wykonywania Dopplera impulsowego. Wynik powyżej 3 wskazują na ponad 90% ryzyko obecności żylaków we wpuście. W czasie wziernikowania, po wykluczeniu żylaków żołądka, można bezpiecznie wykonać biopsję.
Technika badania w poszukiwaniu żylaków żołądka i wpustu: W przypadku żylaków żołądka należy ocenić części obwodowe żołądka w projekcji z nadbrzusza przy wykorzystaniu Dopplera (dopływy żyły żołądkowej lewej). Na krzywiźnie większej i w okolicy dna żołądka można ocenić dopływy z żył żołądkowych krótkich w projekcji z międzyżebrza przez śledzionę.