Opis dotyczący skali Bosniaka w diagnostyce obrazowej torbieli nerek:
Klasyfikacja Bosniaka w diagnostyce obrazowej torbieli nerek
Torbiel nerki to patologiczna przestrzeń w obrębie nerki, wyścielona nabłonkiem. Najczęściej spotykaną patologią nerek są torbiele proste, wykrywane podczas badań USG lub tomografii komputerowej (CT) jamy brzusznej.
Powszechne stosowanie USG i CT w codziennej praktyce medycznej pozwala na częste wykrywanie bezobjawowych torbieli nerek. Podczas gdy torbiele proste są łatwe do zdiagnozowania, torbiele o bardziej złożonej strukturze mogą sprawiać trudności diagnostyczne i terapeutyczne. Takie torbiele wymagają różnicowania z łagodnymi guzami torbielowatymi, rakiem nerki oraz torbielami powikłanymi.
Skala Bosniaka została wprowadzona w celu ujednolicenia postępowania z pacjentami posiadającymi torbiele inne niż proste. Klasyfikacja ta dzieli torbiele na cztery kategorie (I-IV):
- Kategoria I: Prosta torbiel nerki o cienkiej ścianie, bez przegród i zwapnień. Nie wymaga leczenia ani dalszej diagnostyki.
- Kategoria II: Łagodna torbiel z cienką ścianą, mogąca zawierać jedną lub dwie cienkie przegrody oraz dyskretne zwapnienia. Nie wymaga dalszej diagnostyki.
- Kategoria II F: Torbiel z licznymi cienkimi przegrodami, które mogą ulegać dyskretnemu wzmocnieniu po podaniu kontrastu. Wymaga okresowych badań obrazowych.
- Kategoria III: Torbiel o pogrubiałej ścianie z licznymi przegrodami, które ulegają wzmocnieniu po podaniu kontrastu. Wymaga leczenia operacyjnego, ponieważ około 50% przypadków może być złośliwych.
- Kategoria IV: Masa torbielowata z cechami kategorii III oraz obecnością miękkich tkanek wzmacniających się po podaniu kontrastu. Zalecane jest leczenie operacyjne, ponieważ większość zmian jest złośliwa.